بررسی تأثیر اجرای برنامه ورزش هوازی بر آمادگی هوازی و عزت نفس پرستاران

مقدمه: پرستاران به خاطر شرایط کاری ویژه نیاز مبرمی به آمادگی جسمی و روانی مناسب دارند. برنامه ورزشی منظم می تواند بر سلامت جسمی و روحی تاثیرگذار باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر اجرای برنامه ورزشی هوازی بر آمادگی هوازی و عزت نفس پرستاران انجام گردید. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش و پس آزمون و با گروه شاهد می باشد. جامعه این پژوهش شامل کلیه پرستاران عضو هیات نظام پرستاری شهرهای تهران، ساری و قائم شهر تشکیل می دادند. در این مطالعه 33 آزمودنی واجد شرایط با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله قرار گرفتند. مداخله شامل هشت هفته تمرین هوازی، هفته ای 3 جلسه، که هر جلسه شامل 7-5 دقیقه گرم کردن، 12 دقیقه دویدن مداوم 80%-60% حداکثر ضربان قلب و 10-7 دقیقه سرد کردن بوده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیکی، پرسشنامه عزت نفس آیزنک، دستگاه تحلیلگر گازهای تنفسی استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نسخه 20 نرم افزار spss و آزمون های آماری تحلیل کوواریانس، آزمون کای دو، تی زوجی و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که برنامه ورزشی هوازی تأثیر معناداری بر آمادگی هوازی آزمودنی های گروه مداخله داشته است (0/001>p ) و باعث بالا رفتن میانگین نمره آمادگی هوازی در آن ها شده است. نتایج همچنین بیانگر آن بود که برنامه ورزشی هوازی تأثیر معنی داری بر میانگین نمره عزت نفس نداشته است (0/05<p ). نتیجه گیری: برنامه ورزشی هوازی باعث بهبود آمادگی هوازی پرستاران می شود اما بر عزت نفس پرستاران تاثیری ندارد. شرکت در فعالیت های بدنی منظم می تواند باعث تغییرات جسمانی همراه با فواید فیزیولوژیکی مانند ظرفیت هوازی، عملکرد سیتم تنفسی، استقامت، قدرت عضلانی، انعطاف پذیری، هماهنگی و کاهش وزن بدن گردند که تأثیر کلی آن افزایش ظرفیت انجام کار جسمانی و قابلیت یادگیری و اجرای مهارت های مختلف می باشد.